تولید انبوه کلنگ!

اندر حکایات آبادانی مملکت!

گفته می شود تولید انبوه کلنگ یکی از طرح های مشهور است

 که در این باب توضیحاتی خدمت شما عرض میکنیم.

اولا باید این توقع بیجا را در مردم از بین برد که هر جا کلنگ زده می شود انتظار داشته باشند که حتما کاری هم بعد از آن انجام بشود . باید مردم بفهمند که نفسِ کلنگ زدن اصالت دارد و برای آینده ی مملکت مفید است!!

حسابش را بکنید . اگر طی یک برنامه ی هشت ساله همه ی نقاط ایران کلنگ بخورد و خاکش زیر و رو شود و حسابی شخم زده شود و بذر پاشیده شود کشاورزی چه رونقی پیدا میکند .

و این تازه غیر از علف های سبز رنگی ست که به طور طبیعی زیر پای مردم سبز می شود . ببینید این ریحان است این تربچه این مرزه اینم هرزه. حالا خانم های محترم این ها رو پاک می کنیم . ببخشید با مصاحبه ی قبلیم قاطی کردم ...خخ

در مورد پروژه ی کلنگ . تنها مشکل احتمالی کمبود مقام مسؤول است برای زدن . که در این باب هم طرح های مختلفی داریم از جمله وارد کردن مقام مسؤول از خارج به شکل فله و بسته بندی در داخل ایران یا استفاده از مقامات غیر مسؤول و اگر هیچکدام از اینها نشد دست آخر مشارکت مردمی .

البته اینکه گفتم خارج منظورم تنها کشور دوست و برادر و خواهر و مادر و پدر و ... همه کسم، کشور چینه . یه وقت فکر غرب نکنید...

البته پروژه ی کلنگ خیلی قدیمی شده حتی از نوار و قیچی و میل پرده هم کهنه تر . ما در حال حاضر به فکر آن لاین کردن افتتاح هامون هستیم. ما در حال حاضر به فکر تولید انبوه میل پرده هستیم.

تولید میل پرده یک کار جدی است. نیاز به برنامه ریزی و امکانات و تدارکات دارد. مثل سد و کارخانه و تونل و راه آهن که نیست که در یک روز بشود چندتاییش را کارسازی کرد.

البته این طرح نیاز به مطالعه ی زیادی دارد که ما از نخبگان فامیلی دعوت به همکاری کرده ایم!!!!

و در آخر:

مردم وسیله ی بسیار خوبی هستند . من همیشه معتقدم که باید از مردم استفاده کرد . مردم به دانه های گندم می مانند . تک تک دانه های گندم ممکن است مستقلا ارزش نداشته باشند ولی وقتی روی هم ریخته بشوند خیلی کارها می توان با آن ها کرد .

می توان آردشان کرد . می توان خمیرشان کرد . می توان از آن ها نان درآورد . می توان آن ها را داخل گونی کرد . می توان آن ها را خرید و فروش کرد!!!!

گندم را عرض کردم!!

خب دیگر من امروز خسته شدم از بحث علمی . بقیه اش باشد برای بعد . این کلنگ من رو ندیدید؟

برگرفته از کتاب رزیتا خاتون استاد سید مهدی شجاعی با اندک دخل و تصرف. دی!